Iedere week cureert PAC-redacteur Caitlin Spaans theatervoorstellingen, concerten, films, exposities en festivals met als doel om een Aziatisch-gecentreerde culturele agenda op te stellen. Caitlin is laatstejaars student Media en Kunst aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en redacteur voor muziekplatform 3voor12 Den Haag. Dit keer speciale aandacht voor de Rotterdam Art Week dat t/m 12 februari te bezoeken is
Jennifer Tee: Still Shifting, Mother Field
“De Sumatraanse traditie van tampans vindt verbinding met de culturele geschiedenis van de tulp en roept zo een hoop nieuwe verhalen op omtrent migratie en culturele identiteit.”
In deze tentoonstelling van kunstenaar Jennifer Tee staan een serie collages centraal die gemaakt zijn van geperste tulpenblaadjes, met motieven ontleend aan Tampan weefsels. Deze weefsels zijn te vinden in de regio Lampung in het zuiden van Sumatra, al honderden jaren onderdeel van een belangrijke handelsroute. De vierkant gevormde geweven Tampans werden uitgewisseld tijdens belangrijke overgangsrituelen. De motieven omvatten vaak een schip met menselijke zielen, dieren en plantachtige vormen in beweging naar het hiernamaals: verwijzingen die diasporische verhalen, migratie en de stamboom in verband brengen met genealogie en voorouders.
In het werk van Jennifer Tee staat haar interesse in de staat die ze “de ziel in limbo” noemt centraal. De ziel in limbo is rusteloos en levend en gevangen in een onbenoemde plek, op de grens tussen het heden en het mogelijke. Tee onderzoekt ook het hedendaagse leven met alle interculturele identiteiten en verhalen, instabiliteit, complexiteit en het potentiële verlies van identiteit en taal.
De tentoonstelling is te vinden in Kunstinstituut Melly en is de gehele Rotterdam Art Week te zien.
Material Memory
“Een expositie dat bewijst dat materialen daadwerkelijk herinneringen in zich dragen.”
Deze groepstentoonstelling haakt in op de perceptie dat alles in de materiële wereld – of het nu gaat om water, menselijke of niet menselijke wezens, voorwerpen of gebouwen – herinneringen in zich draagt, omdat alles afhankelijk is van elkaar.
Één van de vijf werken die te zien is, is ‘The Unburied Sounds of a Troubled Horizon’ van de Vietnamese Tuan Andrew Nguyen. Deze film is geïnspireerd door de mensen van Quang Tri, aan de noordkust van Vietnam, een van de zwaarst gebombardeerde gebieden tijdens de Vietnamoorlog. Het draait om een vrouw genaamd Nguyet en haar moeder, die een klein autokerkhof runnen aan de rand van Quang Tri. Via een tijdschrift komt ze op het spoor van de Amerikaanse kunstenaar Alexander Calder, wiens sculpturen erg aan haar werken doen denken. Nguyen slaagt er met deze film in om een gevoel van ongemak op te roepen wanneer van het materiaal van de bommen, prachtige lichte sculpturen gemaakt worden.
De tentoonstelling is te vinden in TENT en is de gehele Rotterdam Art Week te zien.
Inner World
“Tijdens ‘INNER WORLD’ word je meegezogen in de expressieve beelden van Dajiro Hama, terwijl de funk house jazz van Beau Zwart deze beelden naadloos ondersteunen.”
Kunst en muziek smelten samen bij ‘INNER WORLD’, een live performance-evenement als onderdeel van de tentoonstelling ‘INNER FRIENDS’. Deze duo-tentoonstelling bevat werk van de Franse kunstenaar Samy San en de Japanse kunstenaar Daijiro Hama. Daijiro schildert op canvas en Samy San maakt beelden van afgedankt speelgoed en ander afval. Wat deze totaal verschillende kunstenaars gemeen hebben is een diepe connectie met hun innerlijke wereld.
Daijiro Hama laat tijdens ‘INNER WORLD’ zijn gedurfde, expressieve stijl zien waarmee hij surrealistische werelden en wezens creëert. Deze ‘vrienden’ uit zijn innerlijke wereld laten ons nadenken over de menselijke psyche en vooral wat eronder zit.
Het evenement is op 10 februari in OASE Rotterdam en begint om 20.00.
There is no party so noisy as the one you’re not invited to
“Een samenwerking van lokale artiesten die bespreken hoe Rotterdam met zijn geluid omgaat en hoe dit de verhoudingen in stad op scherp zet.”
De tentoonstelling laat zien hoe de geluidscultuur in de stad sinds de negentiende eeuw is bepaald en hoe gewenst van ongewenst geluid wordt onderscheiden. De werken verschillen van bordjes tegen zingen in publieke gelegenheden tot verordeningen tegen populaire volkse muziekinstrumenten en van een registratieformulier dat het getoeter bij Turkse trouwstoeten moet reguleren tot het beleid om tieners met behulp van een ultrasone pieptoon te weren van publieke plekken.
Zachte geluiden kunnen hard binnenkomen, terwijl harde geluiden juist heel geruststellend kunnen zijn. Dat ligt niet altijd aan de geluiden zelf, maar ook aan onze respons. Hoe we reageren wordt beïnvloed door onze lichamelijke gesteldheid, persoonlijke ervaringen, sociale omstandigheden, culturele conventies en politieke keuzes. Samen met kunstenaars als Serene Hui en Cengiz Mengüç onderzocht curator Linnea Semmerling welke impact zulke reacties hebben op het Rotterdamse geluidslandschap.
De tentoonstelling is te vinden in TENT en is de gehele Rotterdam Art Week te zien.
BRUTUS Lab
“De wandkleden van Marcos Kueh zijn zowel kleurrijke objecten met een vleugje humor, als een kunstwerken die reflecteren op hun traditionele betekenis.”
Het BRUTUS Lab is de plek waar kunstenaars kunnen bouwen aan hun carrière en kunnen experimenteren. In samenwerking met de Ron Mandos Youngblood Foundation krijgt elk jaar een kunstenaar de kans om als resident te werken in het Brutus Lab. Tijdens Rotterdam Art Week tonen huidige artist in resident Marcos Kueh en voormalig artist in resident Joseph Thabang Palframan hun werk.
Marcos Kueh, geboren in Maleisië, is een textielkunstenaar met een achtergrond in grafisch ontwerp en reclame. Veel van Kueh’s textielwerken zijn verkenningen van de traditionele betekenis van het textielambacht in de hedendaagse context. Zijn kunst heeft hem gemotiveerd om te werken en te leren over zowel de traditionele weeftechnieken in Borneo als de ‘moderne’ industriële weverijen hier in Nederland.
