Make-up artist Xiu Yun Yu verzorgde niet alleen de make-up van de deelnemers van Project Monolid, ze vroeg hen ook wat ze van hun ogen vinden en hoe zij tegenover bepaalde schoonheidsidealen staan. Hier vind je het verhaal van Ling Lin.
For English, please click here
‘Mijn eerste herinnering dat ik mij bewust was van mijn ogen was toen ik misschien zeven of acht was. Ik was me ervan bewust dat ik mijn wenkbrauwen optrok om mijn ogen groter te laten lijken op een groepsfoto. Ik geloof ook dat ik de kleinste ogen van mijn familie heb. Mensen vroegen me “Waarom hebben je ouders dubbele oogleden, maar jij niet?”.
Afgezien van mijn monolid ogen, worstelde ik ook met strabismus (scheel kijken), en dit maakte mij nog zelfbewuster over mijn ogen. Ik ben geopereerd aan strabismus toen ik zestien was. In die tijd bood mijn moeder mij een dubbele ooglidcorrectie aan. Grappig genoeg waren het volwassenen en niet mijn vrienden die opmerkingen maakten over het feit dat mijn ogen kleiner waren.
Ik heb verschillende ervaringen met racisme. Op de middelbare school trokken sommige van mijn klasgenoten de hoek van hun ogen naar achter en zeiden “ching chong ching chong”, omdat ze mij “nadeden”. Het meest irritante wat bijna alle Aziaten krijgen is: “Waar kom je vandaan?”, “Waar kom je echt vandaan?”. Ook kreeg ik veel opmerkingen over mijn accent en niet op een vleiende manier, maar juist meer denigrerend.
Ik denk eigenlijk dat ik die dubbele ooglidcorrectie niet wilde doen, omdat ik er niet ‘nep’ uit wilde zien, aangezien sommige operaties niet goed uitpakken. Niet dat ik niet dacht dat grotere ogen beter waren, dit was namelijk wel zo. Ik werd trotser op mijn ogen toen ik eind twintig was. Ik denk dan ook dat ik er vrij uniek uitzie.
“Wanneer opmerkingen racistisch overkomen, mag je een persoon hierop aanspreken en om verduidelijking vragen.”
Ik denk dat veel mensen racistisch zijn, maar dat niet doorhebben. Wij als mensen hebben de neiging om elkaar niet erop aan te spreken als het gebeurt, omdat mensen niet graag confronterend zijn. Ik denk we uit onze comfortzonde moeten komen om racisme te kunnen verminderen. Wanneer opmerkingen racistisch overkomen, mag je een persoon hierop aanspreken en om verduidelijking vragen.
Mijn reden om deel te nemen aan dit project is vrij eenvoudig – ik wil een mooie foto om de schoonheid van monolid ogen te laten zien en die naar mijn WeChat-post/familiegroep te sturen met zoiets van “Zie je? Mensen met monolid ogen kunnen eruitzien als supermodellen!”.’
—
Make-up artist Xiu Yun Yu not only did the make-up of the participants of Project Monolid, she also asked them what they think of their eyes and how they view certain beauty standards. Here you can find the story of Ling Lin.
‘My first distinct memory about being self-conscious of my eyes was, when I was maybe seven or eight. I was aware that I was raising my eyebrows purposely to make my eyes look bigger in a group photo. I also believe I am the one in my family with the smallest eyes. People asked me “Why do your parents have double eyelids, but you don’t?”.
Aside from having monolids, I also struggled with having strabismus (cross-eyed), and this condition made me even more extremely self-conscious about my eyes. I had surgery to fix strabismus when I was sixteen. At that time, my mom offered me a double eyelid surgery. Funny enough, it was definitely the adults who made more comments about my eyes being smaller than my friends of my age.
I have different experiences with racism. In high school, some of my classmates would sometimes pull their eyes back and say “ching chong ching chong” when they try to “pretend” to be me. I think the most annoying thing almost all Asians get is “Where are you from?”, “Where are you really from?”. I also got a lot of comments about my accent, not in a flattery way, but more derogatory.
I actually partially think, I didn’t want to do the double eyelid procedure as I didn’t want to look ‘fake’ as some surgeries didn’t turn out well, not that I didn’t think bigger eyes were better. It was more in my late twenties that I started to feel proud and happy with my eyes. I think it makes me look quite unique.
“When comments sound racist, you may call the person out and ask for clarification.”
I think a lot of people are racist but don’t know it. We as humans tend to not call each other out when it happens as people don’t like to be confrontational. I think to reduce racism, we should get out of our comfort zone. When comments sound racist, you may call the person out and ask for clarification.
My reason to participate in this project is quite simple – I want a nice photo to showcase the beauty of monolid and send that to my WeChat post/family group and be like “See? Monolid people can look like supermodels!”.’
