International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA)

IDFA

Vandaag start het jaarlijkse International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA). Om je wegwijs te maken door de meer dan 250 indrukwekkende documentaires heeft PAC een aantal highlights voor je opgesteld. Check ze hieronder!

Nam June Paik: Moon Is The Oldest TV
De Zuid-Koreaanse videokunstenaar Nam June Paik stelde zich graag voor als een “arme man uit een arm land”. Interessante titel voor een telg van een van Korea’s rijkste families. Hij keerde zich af van zijn dominante vader, werd marxist en vertrok naar Duitsland om muziekgeschiedenis en compositieleer te studeren. In 1958 markeerde een optreden van avant-gardist John Cage een keerpunt in zijn leven. Dat op toeval gestuurde concert gaf Paik de moed in volstrekte vrijheid zijn kunstenaarschap vorm te geven.

The World Is Family
Filmmaker Anand Patwardhan maakt al vijftig jaar documentaires over sociaal en politiek bewogen onderwerpen. Voor ‘The World Is Family’ blijft hij dicht bij huis, al is ook hier de wereldgeschiedenis nooit ver weg. Anand filmde zijn ouders toen ze al op leeftijd waren. Tien jaar na hun dood keek hij deze oude video’s terug, en werd het hem duidelijk dat het verhaal van zijn familie verder reikt dan enkel persoonlijke nostalgie.

Dearest Fiona
In ‘Dearest Fiona’ zijn oer-Hollandse beelden van soms wel honderd jaar oud gemonteerd tot een panorama van dorps- en stadsleven, visserijen, landbouw en industrialisering. Tegelijkertijd hoor je de stem van de Indonesisch-Chinese vader van Fiona Tan die zijn brieven voorleest die hij eind jaren tachtig vanuit Australië schreef. Moeiteloos schakelt hij tussen familieberichten en gedachten over het wereldnieuws en kolonialisme.

Old Men
Wanneer een man in China op leeftijd raakt, krijgt hij de titel Lao. Lao Liu, Lao Cao en Lao Song worden, samen met een tiental anderen, geportretteerd in Lina Yangs film ‘Old Men’. Ze zijn in de zeventig of tachtig, gepensioneerd, en komen elke middag buiten op de stoep in hun Beijingse buurt bij elkaar. Ze bewegen traag maar spreken snel, zich beklagend over ouder worden en de naderende dood. In hun lach klinkt vooral gelatenheid: de kosten van gezondheidszorg rijzen de pan uit, hun kinderen hebben hen in de steek gelaten, en een oude kameraad van ze is net overleden.

Under the Moonlight
De immer vrolijke Nur werkt als kok op het islamitische internaat Al Fatah in Yogyakarta, waar alle volwassen studenten transgender zijn. Hier kunnen ze hun leven leiden zoals zij dat willen. Hoe anders is dat in de vijandige buitenwereld, waar de transgender vrouwen worden uitgescholden, omdat hun levens onverenigbaar zouden zijn met de islam. Zelfs wanneer een islamitische extremistische groepering naar de school komt om hun activiteiten te verbieden, blijven ze doorgaan met hun dagelijkse bezigheden: koken, bidden, zingen, en zo nu en dan een hiv-test doen.