Make-up artist Xiu Yun Yu verzorgde niet alleen de make-up van de deelnemers van Project Monolid, ze vroeg hen ook wat ze van hun ogen vinden en hoe zij tegenover bepaalde schoonheidsidealen staan. Hier vind je het verhaal van Lanxiang Vermeulen.
For English, please click here
‘Tijdens mijn opvoeding is adoptie gelukkig altijd bespreekbaar geweest en dit maakte de acceptatie eenvoudiger. Mijn ouders hebben mij al vroeg geleerd om trots te zijn op mijn afkomst. Uiteraard vielen mijn zussen en ik op doordat we twee Nederlandse ouders hebben. Wij zijn verder westers opgevoed, maar ook met oog voor de Chinese cultuur.
Ik was mij er al vroeg van bewust dat ik er anders uitzie dan de gemiddelde Nederlander. Pas later kreeg ik er problemen mee dat mijn ogen anders zijn. Ik wilde graag hetzelfde zijn als anderen, maar naarmate ik ouder werd accepteerde ik mezelf zoals ik ben. Ook de acceptatie van de vrienden om mij heen zorgde ervoor dat ik meer zelfvertrouwen kreeg, maar zelfs nu nog word ik door vreemden aangesproken op mijn Aziatische uiterlijk.
“Ik wilde graag hetzelfde zijn als anderen, maar naarmate ik ouder werd accepteerde ik mezelf zoals ik ben.”
Ik had vooral veel moeite met de vorm van mijn ogen omdat ze niet zo mooi, groot en blauw zijn als die van de meeste westerlingen. Heel vaak worden westerse modellen gebruikt als de weerspiegeling van de samenleving en dit zorgt ervoor dat meiden zich daaraan gaan spiegelen. Het is daarom belangrijk dat er meer diversiteit in reclames en films te zien is om te voorkomen dat mensen medische ingrepen laten doen.
Ik ben trots op mijn afkomst en wil andere inspireren om te staan voor wie je bent. Diversiteit zou het nieuwe normaal moeten worden.’
Make-up artist Xiu Yun Yu not only did the make-up of the participants of Project Monolid, she also asked them what they think of their eyes and how they view certain beauty standards. Here you can find the story of Lanxiang Vermeulen.
‘Fortunately, adoption was always discussed during my upbringing, causing the acceptance to be easier. My parents taught me early on to be proud of my heritage. Obviously, my sisters and I stood out because of our Dutch parents. We had a western upbringing, but also with an eye for Chinese culture.
I was aware that I look different from the average Dutch person quite early. Only later did I have problems with my eyes being different. I wanted to be the same as others, but as I got older, I accepted myself as I am. The acceptance of friends around me also made me feel more confident, but even now I am still being approached by strangers who are commenting on my Asian appearance.
“I wanted to be the same as others, but as I got older, I accepted myself as I am.”
Accepting the shape of my eyes was especially difficult, because they weren’t as pretty, big and blue as most Westerners. Very often western models are used as the reflection of society. This causes young girls to mirror themselves with this image. Therefore, it is important to create more diversity in advertisements and films to prevent people from having cosmetic surgery.
I am proud of my heritage and want to inspire others to stand for who you are. Diversity should become the new normal.’
